(Fragmento)
E ían e viñan polos seus cadros noites terrosas,
faiados inmensos aboiaban na inmensurábel vastidade
que se sentía pobada de corpos imposíbeis, de alongadas criaturas transparentes,
de fabos velocísimos e de feridos anxos musicais (...)
Anxeles Pena
"Para a ollada cósmica de Alfonso Costa"
Pintura de Alfonso Costa
