Fragmento"Ollabas a paisaje: as árbores, as nubes, os camiños...
e soñábala despois en riscos lenes,
con man lixeira, con xesto de voo,
para que o lapis non magoase o papel
e revelase a sombra do aire,
a alma mesma da saudade,
a poesía do espazo,
a Galicia sen lindeiros co corazón de néboa,
delicada coma unha acuarela xaponesa (...)
ANXELES PENA
Ao pintor Francisco Llorens
